Ζωγράφου, Λιλή

(Ηράκλειο Κρήτης 1922 – 1998). Λογοτέχνης και δημοσιογράφος. Ήταν κόρη δημοσιογράφου και εκδότη εφημερίδας στο Ηράκλειο Κρήτης, από τον οποίο κληρονόμησε την αγάπη για την αρθρογραφία αλλά και τον γνήσιο φιλελευθερισμό που τη διέκρινε. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1950 με τη συλλογή διηγημάτων Αγάπη, για την οποία απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές. Από το 1953 έως το 1955 έζησε στο Παρίσι. Έκτοτε, ταξίδεψε πολύ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δημοσιογραφώντας σε εφημερίδες και περιοδικά. Στα χρόνια της δικτατορίας, οι απόψεις και η κριτική της για το καθεστώς αλλά και τον ρόλο των Αμερικανών στην Ελλάδα είχαν ως αποτέλεσμα την εγγραφή της στη μαύρη λίστα των απαγορευμένων δημοσιογράφων. Το κύριο όμως έργο της υπήρξε η συγγραφή μυθιστορημάτων, δοκιμίων, μελετών, διηγημάτων και θεατρικών έργων, όπως: Ν. Καζαντζάκης – ένας τραγικός (δοκίμιο, 1959), Βιογραφία – Άπαντα Μ. Πολυδούρη (1961), Το χρυσάφι των κορμιών τους (νουβέλα, 1961), Οι καταραμένες (νουβέλα, 1962), Οι Εβραίοι κάποτε (ιστορικό μυθιστόρημα, 1966), Ο ηλιοπότηςΕλύτης (δοκίμιο, 1971), Παιδεία, ώρα μηδέν ή της εκμηδένισης (συλλογή άρθρων, 1972), Τι απόγινε κείνος που `ρθε να βάλει φωτιά (θεατρικό, 1972), Αντιγνώση, τα δεκανίκια του καπιταλισμού (δοκίμιο, 1974), 17 Νοέμβρη 1973 – Η νύχτα της μεγάλης σφαγής (1974), Τιμή ευκαιρίας για τον Παράδεισο (θεατρικό, 1976), Κ. Καρυωτάκης – Μ. Πολυδούρη: Η αρχή της αμφισβήτησης (δοκίμιο, 1977), Επάγγελμα πόρνη (μυθιστόρημα, 1978), Η γυναίκα που χάθηκε καβάλα στ’ άλογο (νουβέλα, 1982), Μου σερβίρετε ένα βασιλόπουλο, παρακαλώ; (νουβέλα, 1983), Η γυναίκα σου η αλήτισσα (μυθιστόρημα, 1984), Η Συβαρίτισσα (μυθιστόρημα, 1987), Νύχτωσε, αγάπη μου, είναι χθες (1990), Παλαιοπώλης αναμνήσεων (1991), Πού έδυ μου το κάλλος (1992), Παραλήρημα σε ντο μείζονα (1992), Κάφκα, ο σύγχρονός μας (1993), Η αγάπη άργησε μια μέρα (1994). Μετέφρασε επίσης το παιδαγωγικό έργο του Ιβάν Ίλιτς Να λευτερώσουμε το μέλλον και τα Πολιτικά κείμενα του Τσε Γκεβάρα. Τα βιβλία της γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και έχουν επανεκδοθεί επανειλημμένα.